معرفی فیلم
نویسنده و کارگردان: لارس فون تریر
۱۱۸ دقیقه ( قسمت اول )، ۱۲۳ دقیقه ( قسمت دوم )؛ محصول دانمارک، بلژیک، فرانسه، آلمان، انگلیس؛ سال 2013
سرتاسر فیلم Nymphomaniac پر است از صحنه‌های جنسی که عده‌ای این فیلم را پورنوگرافی خوانده‌اند. در حالی که مخاطب بیش از آنکه تحریک شود، همدردی می‌کند و با زانو زدن جو در برابر اعتیادش مستاصل می‌شود. روی پوستر هر دو قسمت فیلم نوشته شده: “عشق را فراموش کن”. همین بی‌عشقی برای انزجار از این شیوه از سکس کافی نیست؟
فیلم در تاریکی و یک موسیقی هارد راک آغاز می‌شود و به دل کوچه پس کوچه‌های تاریک می‌رود که جو زخمی افتاده است. مرحله شکل‌گیری روایت لب به سخن گشودن جو است همه چیز با زبان و تکلم آغاز می‌شود و … نیز با او در زبان و قواعدش مشترک است. در شنیدن داستان گوش شنوای خوبی دارد اما او هیچ چیز را درک نمی‌کند. سلیگمن و جو تنها در زبان تکلم با یک دیگر اشتراک دارند ولی زبان با خود بافتی از موقعیت‌های زیستی افراد را به همراه دارد. جو نیز در قسمتی از فیلم به این اشاره می‌کند که شرط می‌بندم تو در طول زندگیت با هیچ زنی مواجه نشدی و به همین خاطر کل داستان من را منطقی و به دور از گناه می‌پنداری. …. نیز که متوجه می‌شود ریاضیات و علم نتوانسته او را همراه جزئی‌ترین مسائل زیستی کند اعتراف می‌کند که قادر به درک سخنان او نیست به همین دلیل است که در پایان‌بندی می‌گوید: «چرا؟ مگر تو با این همه مرد نبودی!»
نیمفومانیاک به وحشتناکی سالو ( ساخته ی پازولینی) نیست ولی همانند او مضامین فلسفی و روانشناختی را در قالبی بی قضاوت و از منظری متفاوت به تصویر می کشد.
